In 1535 verzamelde zich een groot aantal Dopersgezinden uit Noordwest-Friesland, mede onder invloed van krachtige maar omstreden geloofssteun vanuit Münster, in een opstand tegen de heersende kerkelijke en wereldlijke macht. Zij kwamen samen in het dorp Tzum, waar ze een aanval van de haastig toegesnelde troepen van de stadhouder Schenck van Toutenburg wisten af te slaan. Gesterkt door dit succes, als een soort godsteken, trok de groep dopers, mannen, vrouwen en kinderen, naar Bolsward, waar ze het Oldeklooster zonder enig geweld innamen. Na de ongeplande, doperse bezetting heroverden de ijlings opgetrommelde troepen van de stadhouder na enkele dagen het klooster met veel moeite en geweld. Met de dopers werd genadeloos afgerekend. De gewonden werden afgemaakt, sommige gevangenen ter plekke opgehangen of onthoofd, anderen werden afgevoerd naar Leeuwarden om daar in hechtenis te wachten op hun doodvonnis. Voor de mannen betekende dat meestal onthoofding, voor de vrouwen verdrinking. Verschillende schrijvers (Eekhof, Algra, Thurkow) noemen het Hempensermeer als de plek waar ongeveer 35 doperse vrouwen en meisjes, in zakken genaaid, de verdrinkingsdood vonden. Ook elders wordt het Hempensermeer genoemd als bekende executieplek van de overheid van de stad Leeuwarden.